لطف دولت در حق استارتاپ‌ها یا کم لطفی؟!

در جهان امروزه با پیشرفت تکنولوژی، کسب و کارهای نوپا و فناور‌محور گذران امور زندگی به مراتب آسان‌تر شده است. امروزه کسب و کار‌های نوپا را حلال مشکلات جامعه می‌دانند اما سوی دیگر ماجرا اینجاست که خود این حلال‌های مشکلات جامعه،  در مسیر کاری خود به مشکلاتی برخورد می‌کنند که گاه تهدید‌های بزرگی برای ادامه کارشان است.

این دست‌اندازها و مشکلات سرچشمه‌های مختلفی دارند که گاه علت آن میتواند سیاست‌ها وتصمیم‌گیری‌های دولت و سیاستمداران باشد. مثلا مجموعه استارتاپی که با هدف راحت‌تر‌ کردن خرید و فروش‌ ملک یا ماشین ایجاد شده بودند، حالا در این وضع آشفته اقتصادی از طرف دولت مجبور به حذف قیمت‌ها شده و همین موضوع مشکلاتی را برای خود این استارتاپ‌ها و کاربران آنان ایجاد کرده است.

در ابتدا که واژه استارتاپ و محیط استارتاپی آورده می‌شد با توجه به شناخت کمی که وجود داشت  برخورد‌های اشتباهی صورت میگرفت و به آن‌ها اعتماد نمی‌شد اما پس از اینکه این کسب‌وکارهای فناوری‌محور خودی نشان دادند، توجه سیاستمداران هم به آنها جلب شد؛ هرچند که صاحبان این مجموعه‌ها معتقدند که برخی از دولتی‌ها همچنان هم کاملا متوجه موضوع نشده‌اند و چیزی که باعث شده به پلتفرم‌های استارتاپی توجه نشان بدهند، بیشتر موج قدرتمندی است که برای این مجموعه‌ها راه افتاده و حمایت‌های این دسته بیشتر شکل شوآف دارد تا حمایت واقعی.

عیب از قوانین است یا نحوه اجرا قوانین؟!

اغلب با توجه به بروز نبودن قوانین جامعه، عملکرد استارتاپ‌ها یا هر نوع نوآوری در جامعه با مشکل مواجه می‌شود و این نشان می‌دهد که قوانین ما نیاز به بازنگری اساسی دارد زیرا همیشه تبصره اضافه کرده‌ایم که کارمان را راه بیندازد و همین تبصره‌ها و راه‌های فرار باعث شده که ما نه کمکی برای رشد به اقتصاد کرده باشیم و نه توانسته باشیم از قانون به عنوان ابزار برای جلوگیری از فساد و رانت و … استفاده کنیم

گاهی شنیده میشود که عده ای میگویند دولت نباید هیچ مداخله‌ای در کار استارتاپ‌ها داشته باشد در صورتی که این تفکر اشتباه است و دخالت دولت باید شکل حمایتی و به روش صحیح و در جهتی مثبت اتفاق بیفتد که اتفاقا وظیفه بخش دولتی است و باید قبل از اینکه استارتاپ به آن مانع برسد، دولت گام بردارد و مانع را از سر راه بردارد.

اما بازهم مشاهده می‌شود که دولت در جایی  تصمیم گیری زودهنگام یا اشتباهی را می‌گیرد و در نتیجه تصمیم‌گیری دولت هم استارتاپ‌ها و هم مردم  دچار چالش می‌شوند. شاید ملموس‌ترین دخالت‌ها در کار استارتاپ‌ها برای همه مردم زمانی بود که با بالا‌رفتن قیمت‌ها و آشفته‌شدن بازار، ناگهان قیمت‌های بخش‌هایی مانند املاک و خودرو از سایت‌های خرید و فروش غیب شد. این مسئله مردمی که این سایت‌ها را به‌خاطر آسان‌شدن کارها انتخاب کرده بودند، متعجب و شاکی کرد. حالا به جای اینکه با دیدن آگهی‌ها رنج قیمتی را پیدا کنند و معاملاتشان آسان‌تر شود، باید تک به تک برای گرفتن قیمت با فروشندگان تماس می‌گرفتند؛ اتفاقی که تاحدودی خلاف فلسفه ایجاد این پلتفرم‌های فروش بود.

استارتاپ حلال همه مشکلات جامعه!!!

((استارتاپ‌ها به راحتی می‌توانند مشکلات چاه‌های آب کشاورزی و نیروگاه‌ها را حل کنند. ما خود را گرفتار کاغذها و آیین‌نامه‌های ۲ قرن پیش کرده‌ایم، اما با سیستم‌های استارتاپی به راحتی می‌توان این موارد را حل کرد.)) این جملات  را حسن روحانی، رئیس جمهور در نشست با وزرای دولت گفته است. هرچند که برخی معتقدند که این تفکری اشتباه و از سرناچاری است، اما خود فعالان استارتاپی هم چندان به این مسئله باور ندارند اما مسئله اصلی رفتاری است که برخلاف این حرف‌ها و در واقعیت با استارتاپ‌ها می‌شود.

به نقل قول مدیرعامل تیوان: ما باید فلسفه اینکه چرا باید به رشد استارتاپ‌ها کمک کرد را بدانیم؛ استارتاپ‌ها یا جامعه نوآوری در واقع فضای خلق و فضای ابداع هستند. ما در را باز می‌کنیم و محیط رشد و خلق و ابداع را برای جامعه‌ای فراهم می‌کنیم که اکثرا جوان هستند. ممکن است تا سال‌ها اتفاق عجیب و غریبی نیفتد اما ممکن است یک روز ایده‌ای نوآورانه کسب‌و‌کاری را ایجاد کند یا مشکلی را در کسب‌و‌کار قدیمی حل کند که اگر این اتفاق نمی‌افتاد، می‌توانست ما را یک نسل عقب بیندازد.

و در پایان میتوان گفت  واقعیت این است که ممکن است در یک صنعت، استارتاپ‌ها بتوانند کمک کنند و در صنعتی دیگر یک سیستم سنتی بتواند مشکل را حل کند.